KONSTRUKTYWIZM SPOŁECZNY

Uczenie się jest więc działalnością społeczną polegającą na współpracy i współdziałaniu z innymi. Konstruktywiści społeczni opierają swoje poglądy na teorii Wygotskiego (1978), który zakłada, że społeczeństwo odgrywa istotną rolę w rozwoju jednostki Uczenie się podejmowane przez jednostkę w mniejszym lub większym stopniu jest kształtowane przez układy społeczne. Jednostki i społeczeństwo wzajemnie oddziałują na siebie. Strategie nauczania opracowywane przez społecznych konstruktywistów uwzględniają rolę i znaczenie kontekstu społeczno-kulturowego, w którym przebiegają procesy nauczania i uczenia się. To właśnie kontekst może znacząco wpływać na wyniki nauki. Idzie w tym przypadku o to, by uczniowie uznali proces uczenia się za ważny dla nich, a wspólną dyskusję, współpracę grupową za właściwe środki zmierzające do tego celu (por. Cobb, 1994, ss. 13-20).