PODSTAWOWA FORMA INTERAKCJI
Język, zdaniem Wygotskiego, jest podstawową formą interakcji, w wyniku których dorośli przekazują dziecku bogatą wiedzę tkwiącą w ich kulturze. Gdy procesy uczenia się stają się bardziej dynamiczne, język dziecka staje się podstawowym narzędziem adaptacji intelektualnej. W końcu dziecko przechodzi do używania języka wewnętrznego w kierowaniu własnym postępowaniem. Proces uwewnętrzniania odnosi się do procesów uczenia się wiedzy istniejącej poza dzieckiem. Odbywa się to dzięki językowi (Wygotski, 1986). Istnieje różnica między tym, co może dziecko zrobić własnym wysiłkiem, a co przy pomocy innych. Wygotski nazywa to obszarem przybliżonego rozwoju. Większość tego, czego dziecko się uczy, pochodzi z kontekstu społeczno-kulturowego, a więc rozwiązywanie problemów przez dziecko następuje przy pomocy dorosłych.